Kodeks rodzinny i opiekuńczy zawiera przepisy, których zadaniem jest ochrona stosunków osobistych między rodzicami i dziećmi przed niegodziwymi zrachowaniami, które osłabiają więzi rodzinne.
Stosownie do art. 87 kodeksu rodzinnego rodzice i dzieci obowiązani są wspierać się wzajemnie. Przez wzajemne wsparcie, o którym mowa w art. 87 krio należy rozumieć pomoc materialną, psychiczne wsparcie w chorobie, cierpieniu, pomoc intelektualna przy podejmowaniu ważnych decyzji lub załatwianiu spraw życiowych oraz pomoc fizyczna przy wykonywaniu różnych czynności.
Jeżeli rodzic nie otrzymuje wsparcia ze strony swojego dziecka, to dziecko to nie wypełnia obowiązku wynikającego z zasad moralnych i ze zobowiązania wynikającego z art. 87 krio.
Ustawodawca, mimo, że nałożył na dzieci i rodziców obowiązek wzajemnego wsparcia nie przewidział jednak żadnych sankcji za niewypełnienie obowiązku wzajemnego wsparcia. Obowiązek wsparcia rodzica przez dziecko nie może być wymuszony w drodze egzekucji. Nie można na drodze sądowej żądać, by dziecko opiekowało się swoim rodzicem na starość i w chorobie. Przepis art. 87 krio nie stanowi podstawy żadnego roszczenia.
Przepisy kro nakładają na dzieci obowiązek alimentacji rodziców. Stosownie do art. 128 kro obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo. Rodzic może wystąpić przeciwko dziecku o alimenty, ale jedynie wówczas, kiedy znajdowałaby się w stanie niedostatki, czyli wtedy gdyby samodzielnie nie była w stanie zaspokoić swoich uzasadnionych potrzeb.